Amai, ik zeg precies vaak 'Amai', want Amai, onze dochter begint de dag met 'Amai' en eindigt hem met 'Amai'. Tussendoor zegt ze (u raadt het al...'Amai'...maar ook:) 'uitdoen?' als het over haar schoenen gaat, 'hopedee' als ze 'hopakee' iets gedaan wil krijgen en 'oppakken' als ze het lopen moe is. Ze zegt 'hallo' tegen de rekenmachine omdat ze denkt dat het een gsm is en 'aap', 'uil' en 'ond' tegen de desbetreffende knuffeldieren. Het is trouwens pas recent dat die knuffels enige aandacht verkrijgen. Er wordt tegen gesproken (1 woord per keer, Nelle gebruikt nog geen echte zinnen, daar is ze nog wat te klein voor) en ze krijgen met momenten zelfs een echte knuffel (of waren die niet echt, die knuffels?).
Met hond Minnie (een echte knuffel, ah ja) gaat Nelle alle dagen aan de leiband wandelen. Dan zegt ze 'Amai' tegen alles waar ze van onder de indruk is (heel wat!) en 'Amai' tegen al de rest. Canadezen kennen de uitspraak 'Amai' niet. Daarom zegt ze ter compensatie af en toe 'wauw!'.
Aan het einde van dag oefent ze 'luier', 'kaka' en 'pipi' tot we er horendol van worden. Haar enthousiasme en heftig knikken (ja he mama, dit is een luier he) weerhouden ons gelukkig van irritatie en ongeduld. Als ze in bed ligt en na een korte huilbui (de afgelopen dagen toch, kort moeten we ooit anders omschrijven) in slaap valt, zeg ik met stille zucht: 'hèhè' en natuurlijk ook 'Amai'...
Amai das ne schone foto! (made by Joost)
En dan te bedenken dat ik u wilde informeren over ons romantische weekendje in Victoria...Waar het hart van vol is hè...
(Maar niet getreurd, in mijn hart is nog plaats voor romantiek, de foto's hebt u nog te goed!).
(Maar niet getreurd, in mijn hart is nog plaats voor romantiek, de foto's hebt u nog te goed!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten