Ready, steady, go!

 Thuiswachters, hierbij extra lees- en kijkvoer voor tijdens onze vlucht...

Onze laatste week in Vancouver samengevat in een paar foto's:

Laatste paardrijlessen. Ik leer 'to canter' (lichte galop) en spring zelfs (onverwacht maar plots onvermijdbaar) over een crossjump ('Aaargh!'). Ik heb de smaak te pakken:

We maken sushi (oftewel 'werken de laatste restjes eten weg'):

Nelle vindt de noriblaren wat gek. 'Ijs' (rijst) en eije (eitje) gaan daarentegen vlot binnen:

Films binnenbrengen bij de bib. Het sneeuwt!

Laatste keer dumpen bij Canadream. Nog meer sneeuw!

Na het dumpen mogen we ons toilet niet meer gebruiken. De mobilhome wordt gewinterised en roze vloeistof in de leidingen moet vermijden dat er buizen kapotvriezen. Het is voor mevrouw Brood even wennen om in de barn te gaan plassen en Olivier vertrouwt zijn madam voor geen haar (de toiletreminder bleek nodig ;-)): 

Homie Nelle dealt met haar laatste businesszaakjes:

Ik werk ons herinneringendeken af. Yes! Op de valreep gelukt. En zelfs inclusief ingenieus (zelfbedacht, natuurlijk!) systeem. Omdat een gevulde quilt voor ons reizigers te zwaar is, naaide ik de lapjes vast op een dekbedovertrek (recht hoor, al lijkt dat op deze foto niet helemaal zo, het was moeilijk om in de trailer een plek te vinden van waaruit ik het geheel kon fotograferen, laat staan recht :-)). Op een nieuwe locatie steken we er een dekbed in en klaar is ons deken! 

Omdat niet alle lapjes wasproof zijn, naai ik binnenkort nog knopen aan de achterkant van de overtrek. Daar kan dan een tweede dekentje aan vastgeknoopt worden dat wel wasbaar is. Blijft de boel bij gebruik toch proper... :-)

Olivier krijgt de primeur. Als hij eenzaam en alleen in Canada verblijft zullen al onze vrienden en familie hem warm houden :-) Nog eens merci iedereen voor jullie bijdragen!

De laatste boodschappen (Nelle ramt de 'Canada Dry').

De laatste smoothie met onze Vitamix (we miss you already!):

Ohja, zo zien wij er nu uit. Dat je ons de komende dagen weet te herkennen he...

What have we been up to?

Af en toe doen we eens zot en maken we iets lekkers. Ziehier alle ingrediënten voor vegan mayonaise. Hij leek eerst mislukt (want zonder eieren of een soyaproduct krijg je maar moeilijk stevige mayonaise). Na een uurtje koelkasten werd hij toch nog dik! Eind goed al goed én nog lekker ook. 

Ohja, deze foto waren we in de vorige Halloweenpost vergeten. Trick & treat bij Tina.

'Moeder, ik weet dat ik in twee handdoeken gerold ben, maar 't blijft hier toch wat te friskes om opt gemak foto's te trekken. Haast u!'

Jaah, dat ziet u goed (of eerder 'ziet u niet zo goed tenzij u heel goed kijkt'): Vader en dochter hebben dezelfde trui aan!

Reclame die ons bij het zwembad verlekkert. Wat zijn we blij dat over drie weken álles om ons heen echt Belgisch zal zijn.

Hahaha, wandelen in de herfst is oh zo grappig.

Nelle vlak voor ze de glijbaan afroetsjt.

What you see is what you get... Een dochter om op te eten!

Elke avond gaan we hier rond half negen naar binnen. Om...

...de paarden eten te geven. We overwinnen onze allergie en zijn blij dat we ons nuttig kunnen maken. Samen niezen en een uitslagske op onze handen verkrijgen: gezellig! (Tis ondertussen onder controle. We pasten onze tactiek aan en zijn nu hooisafe: Olivier trekt de kruiwagen ipv hem te duwen en ik draag handschoenen. We can do it!)

Love is in the air... Cookie dough met bóónen. Ik weet het, klinkt een beetje gek maar bleek een geweldig succes in onze vitamix (niet voldoende smooth na een sessie met de gewone blender helaas... Gelukkig hebben wij zo'n krakmachine in huis!). Recept van hier: http://chocolatecoveredkatie.com/2011/05/23/want-to-eat-an-entire-bowl-of-cookie-dough/

17 maanden en ze zegt:

Wat zegt dat meisje van ons allemaal dezer dagen? We maakten een lijstje:

Ja, Nee, Uit, Daar, Leeg, Op, Toe, Opedoem (opendoen), Uitdoen, Dees (dit), Maate (tomaat), Appol (appel), Wootel (wortel), Manaam (banaan), Akoe (avocado), Watér of waate (water), Boot (brood), Etén (eten), Bak (vuilbak), Waajl (vuil), Luile (luier), Kaka, Pipi, Bad, Joen (schoen), Minnie (de hond), Aap, Uil, Paat (paard), Koe (koe): mooo, Pipipi (zegt de muis), Bal, Mama, Papa, Oma, Opa, Nana (Tina), Nella (Nelle), Buik, Navel , Oot (oor), Tien (teen), Bed, Bokje (boekje), Laal (sjaal), Apat (iPad), Teutel (sleutel), Bebie (Baby), Butten (buiten op z'n Antwerps), Dada, Wam (warm), Kaat (koud), Hupedee (hopakee), Aloe (alstublieft), Balla (voila), Boem (als ze valt), Amaaai (amai), Alootoe (I love you), Moooooi (mooi), Wanlen (wandelen), Pakken, Maken (eten? Iets wat ze wil zien gebeuren, niet altijd even duidelijk ;-)), Top (stop), Mannie (mag niet)

En in het Engels (tegen de hond vooral): No!, Down!, Good girl, Hopop (hop up), Jet (yes), Heejj (Hey), Baajbaaj (byebye, de hele dag door!)

Heel wat gebabbel als ik het zo bekijk...

Halloween

*Boodschap van algemeen nut*

Misschien viel het u op dat onze foto's de laatste tijd wat waziger zijn. Of toch niet helemaal topscherp. Ons fototoestel is kapot. Verdorie. De lens blokkeert en we hebben nog geen reparateur gevonden in het uitgestrekte Canada. We behelpen ons met de camera's op de gsm en iPad en bieden u hiermee de best mogelijke kwaliteit aan. Onze excuses voor het ongemak.

Nu meer over het feest van commercie en oranje plastic. Althans, zo kennen wij Halloween in België. Hier in Canada is het 'some serious business!'. Pompoenen worden omgetoverd tot fabelachtige lampionnen, snoepgoed wordt per berg ingeslagen, griezelige versiering wordt in karrevrachten aangerukt en op 31 oktober staat alleman stipt om 18 uur klaar voor the big-and-only-trick-or-treat-show. Het is me wat.

Nelle gaat dit jaar bij Tina en Candice spoken. Voor een act van tien minuten vinden we een gans carnavalpak wat overdreven. In de regen blijken de regenjas en laarsjes van 'Ladybug Nelle' bovendien een erg praktische kostuumkeuze:

Als onvoorbereide Belgen (die niet weten dat trick or treaten gebeurt met een lege zak voor de begen snoepgoed) staan we met lege handen voor de deur van Candice. Gelukkig kunnen we nog snel een plastic bloempot van achter de hoek grissen. Nelle krijgt een berg snoepgoed.

('jamaar wij eten eigenlijk geen suiker' denken we dan, maar we houden de traditie in eren en zwijgen als het graf. We helpen achteraf zelfs plichtsgetrouw, ehum, het vlees is zooo zwak!, bij het verorberen van de berg). 

Bij Tina aangekomen steekt Nelle haar plastic bloempot omhoog. Trick or treat nummer 2 en onze dochter heeft door hoe ze het snoep moet bemachtigen. Even later zien we haar datzelfde snoep terug in de kom van Tina leggen. Leert ze nu al delen? Vast wel!

(dat ook het in-en uitladen van speelgoedkoffers/pennenzakken/zakjesverzamelingen/u kunt het zo gek niet bedenken, tot Nelle's favoriete activiteiten behoort, negeren we even volledig).

Ruiter

Wisten jullie dat ik leer paardrijden? Pliezant, amai!

Krulkool met quinoa

Het is waar. De laatste tijd hebben we minder recepten gepost. Zijn we gestopt met eten? Neeuh! Maar het is misschien niet meer helemaal jullie meug...

Deze salade is een uitzondering. Ik vond hem af! Héél lekker als lunch of als bijgerecht (Wij aten het bij dahl en dat was een topcombo). Knapperig, een beetje zoet, een beetje zout, een beetje...lekker!

In België weet ik niet of 'Kale' (krulkool of ook boerenkool genoemd) zo makkelijk te vinden is. Je kan het vervangen door spinazie, andijvie of andere groene bladgroenten. 

Recept uit het gewéldige boek Woman Code:

Ginger Dressed Quinoa Salad with Chopped Greens and Almonds (makes 2 servings)

For the salad:
• 1/2 cup cooked quinoa
• 1 bunch of dark leafy greens, chopped (e.g. kale, spinach, chard) 
• handful of sliced almonds
• Sea salt to taste
For the ginger dressing:
• 1 tablespoon grated ginger
• 3 tablespoons of extra virgin olive oil
• 1 tablespoon sesame oil (ik had geen sesamolie en gebruikte sesamzaadjes en een tbsp extra olijfolie)
• 2 tablespoons rice vinegar (ik gebruikte appelazijn, elke soort azijn is goed denk ik)
• 1 tablespoon tamari (vervangen door sojasaus. Wat heb ik eigenlijk wél volgens het recept gedaan?!)
• 1 tablespoon raw honey
While quinoa is still hot, add in raw chopped greens and stir together. Toss in sliced al- monds, and sea salt. In a small bowl, combine all dressing ingredients. Drizzle ginger dressing over quinoa and voila! 

Trippen in Bellingham

We gaan naar Amerika om te tanken en te winkelen bij Trader Joe (het einde! Goedkope bio in verpakkingen die uit grootmoeders tijd lijken te komen, wat wil een mens nog meer?). We gaan ne keer serieus geld besparen en maken er een mini-citytrip-weekendje Bellingham van. 

Geld besparen doen we door bij aankomst meteen geld af te halen... Euhm ja... Moeilijk uit te leggen... Maar wél heel cool dat Amerikaanse geld... Net als in de films ;-)

Met de mobilhome door de douane geraken is opnieuw een hele onderneming (zie vorige keer).  We worden toevallig door exact dezelfde Amerikaanse douaniers onderzocht. Ze doorzoeken de mobilhome en stellen een spervuur aan vragen. Wat komen jullie hier doen? Waar gaan jullie naartoe? Waarom rijd je in een mobilhome? Wat is er met de foto op je paspoort gebeurt? - 'laten natregenen meneer'. Amerikanen hebben weinig humor en vinden de verweekte foto niet oké. De canadese douanier daarentegen vindt het wel lollig en zegt: 'I see that you recovered well from your plastic surgery'. 

Olivier (na de geslaagde plastic surgery...) in Bellingham. We lopen als echte Amerikanen rond met een koffie in de hand.

 Overnachten doen we op een State Park aan de zee. We genieten er op het strand van de zonsondergang. Schóóón mijn uitzicht van achter de camera!

Twee meisjes op het strand...

En dan rijden we weer naar huis met massaal veel eten en benzine. We zijn ready voor de laatste zes weken Canada!

Canadese verlangens

Wenst u nog iets uit dit prachtige land van ahornsiroop en pompoentaarten (dat laatste momenteel en masse vanwege de huidige thanksgiving en Halloweendrukte)?

Had u graag eens iets echt Canadees geproefd, gehoord of gezien? 

Zijn er dingen die u in België niet vinden kan en hier voor het rapen liggen? 

...

Let us know! Wij gaan gaarne op zoek naar de items op uw verlanglijstje!

Wat denkt u bijvoorbeeld van paarse en gele wortels? Ik zag ze hier in Canada voor het eerst. 'Sweet carrots' worden ze genoemd (reeds geschild in onderstaande en ter test verwerkt in de overschotel van vanavond). 

Alleen jammer dat ze gevoelig zijn voor slapte. Of ze een vliegreis smakelijk overleven is maar de vraag...

Of hebt u meer interesse voor dit allerschattigst mini-caravannetje? We kwamen het tegen tijdens onze shoppingtrip in Amerika. Vanbinnen heeft het een dubbele matras en achteraan is er ruimte voor een vuurtje en wat kookgerief. Meer past er niet in, no way!

Is het koud in de mobilhome?

Nee.

Het is er lekker warm. :-) 

Nu het wat frisser begint te worden, zijn we voor het eerst blij dat we van buiten terug naar binnen kunnen stappen. Even geleden schommelde het kwik een keer rond het vriespunt (wow dat klinkt bijna als Frank Deboosere) maar de gemiddelden liggen hier 's nachts vaker rond de 5°C en overdag in de buurt van de 10°C.

Onze verwarming staat steeds vaker aan, maar nooit voor lang. Hij werkt op gas en is centraal bedienbaar. In ons appartement moesten we de verwarminsgskranen manueel opendraaien. Nu kunnen we de temperatuur instellen en schiet de verwarming als dat nodig is vanzelf in gang. Wie had gedacht dat we er in een mobilhome nog op vooruit zouden gaan! En als de verwarming het straks niet moest trekken, gaan we wat dichter bij elkaar zitten en staan onze fleece dekens  en thermos paraat. Laat die winter maar komen!

Nelle en ik proberen onze winterjas nog even in de kast te laten. Met een dikke trui en warme sjaal gaan we de ochtendkou tegemoet. De laatste dagen hangt er 's ochtends (en tot lang daarna...) een dikke mist over de kustlijn. Het lijkt soms alsof we hier alleen op de wereld zijn! Gelukkig brak de zon er gisterenmiddag door en genoten we van een vieruurtje in den hof. Man, wat waren we plots content. 

Oh, en op nattigheid zijn we ook voorzien... Nelle kan niet wachten tot het gaat regenen. Ze loopt in de mobilhome al dagen te oefenen met haar regenlaarsjes (en ik jaloers natuurlijk, want Mie Bot - hoe is het mogelijk! - vindt geen deftige botten in haar maat...).

Nu we het toch over laarzen hebben: die zijn hier verdorie in de mode! Als er geen 150 dollar voor neergeteld moest worden (en mijn maat wat frequenter bleek), dan liep ik al lang rond in deze:

(Toevallige bron:http://blog.bekahbrunstetter.com/?p=5187)

Romantiek op z'n Brits

Zes maanden in een mobilhome. Zes maanden met drie in dezelfde slaapkamer. Zes maanden zonder één enkele nacht doorslapen. Zes maanden werken en zorgen. Zes maanden zin om er met z'n twee op uit te trekken. Tijdens het bezoek van Joost en Liliane kwam het er eindelijk van.

Met de boot voeren we naar Vancouver Island, het grootste eiland aan de kust van Vancouver. Nelle ging op eilandverkenning met Opa, Oma en de mobilhome. Olivier en ik gingen op citytrip in Victoria. Victoria is één van de oudste steden in Canada en dat zie je. Het kleine charmante stadje heeft een duidelijk Britse invloed en we genoten van het uitzicht dat niet pas tien jaar geleden tot stand kwam (een uitzondering in het westerse deel van Canada!).

Het werd een weekend van:

- Slapen: een ganse nacht! Zo lang als we willen! Uuuuuren aan een stuk!

- Lekker eten: mmm, sushi (voor de curieuzen), mmm veggie Gado Gado salad (een aanrader!) en mmm, high tea. Mmm...

Het ganse menu plantbased zoals we dat graag hebben, met uitzondering van het ontbijt dat vanwege een eerdere hotelbrand tot zoete koeken beperkt bleef...

- Heeeeel veel bijgepraat: man wat kan die dame praten en (vr)wauw wat deed die vent zijn best :-)

En nu kunnen we er weer even tegen in die mobilhome van ons. Al kijken we stiekem alweer uit naar ons volgende uitje!

Enkele sfeerbeelden:

(Jep, dat zijn wij. We kregen gratis zon bij ons weekendarrangement en op de achtergrond van deze foto ook gratis live muziek!)

(Hier zouden we wel eens willen wonen. 'Rustiek huisbootje aan het kabbelende water, op wandelafstand van de bruisende stad'. U vraagt, wij verhuizen!)

(Dinner aan de kade bij zonsondergang. Op de menu: gegrilde oesters, gegrilde zalm, yummie salade en verse frietjes met (hot!) red curry. Perfecte combinatie!)

(Boekenwinkeltje om in te verdwalen)

(En ja, voor de zotten en dwazen, er was ook een straat speciaal naar mijn familie genoemd...)

Amai!

Amai, het is weer eventjes geleden dat ik nog iets gepost heb. Inspiratie genoeg, maar weinig vrije uren op een dag.

Amai, ik zeg precies vaak 'Amai', want Amai, onze dochter begint de dag met 'Amai' en eindigt hem met 'Amai'. Tussendoor zegt ze (u raadt het al...'Amai'...maar ook:) 'uitdoen?' als het over haar schoenen gaat, 'hopedee' als ze 'hopakee' iets gedaan wil krijgen en 'oppakken' als ze het lopen moe is. Ze zegt 'hallo' tegen de rekenmachine omdat ze denkt dat het een gsm is en 'aap', 'uil' en 'ond' tegen de desbetreffende knuffeldieren. Het is trouwens pas recent dat die knuffels enige aandacht verkrijgen. Er wordt tegen gesproken (1 woord per keer, Nelle gebruikt nog geen echte zinnen, daar is ze nog wat te klein voor) en ze krijgen met momenten zelfs een echte knuffel (of waren die niet echt, die knuffels?).

Met hond Minnie (een echte knuffel, ah ja) gaat Nelle alle dagen aan de leiband wandelen. Dan zegt ze 'Amai' tegen alles waar ze van onder de indruk is (heel wat!) en 'Amai' tegen al de rest. Canadezen kennen de uitspraak 'Amai' niet. Daarom zegt ze ter compensatie af en toe 'wauw!'. 

Aan het einde van dag oefent ze 'luier', 'kaka' en 'pipi' tot we er horendol van worden. Haar enthousiasme en heftig knikken (ja he mama, dit is een luier he) weerhouden ons gelukkig van irritatie en ongeduld. Als ze in bed ligt en na een korte huilbui (de afgelopen dagen toch, kort moeten we ooit anders omschrijven) in slaap valt, zeg ik met stille zucht: 'hèhè' en natuurlijk ook 'Amai'...

Amai das ne schone foto! (made by Joost)

En dan te bedenken dat ik u wilde informeren over ons romantische weekendje in Victoria...Waar het hart van vol is hè...
(Maar niet getreurd, in mijn hart is nog plaats voor romantiek, de foto's hebt u nog te goed!). 

Yoga

Tijdens onze roadtrip denkt Nelle: 'Zitten we hier midden in de natuur, beginnen die gekken ineens met hun armen te zwaaien. En er is niet eens muziek. Als ik mag meedoen vind ik het allemaal best.'

En over tien jaar: 'moeder, echt waar. Da ge me die onnozele yoga wilt bezig zijn is erg. Ma komaan,  moest da nu ook nog persé op uwen blog kome? Ik schaam mij dood!'  

Ach ja...

De Canadeesjes komen op bezoek

U leest het goed. Wij komen naar huis! Na een lange periode van overleggen, plannen, wikken en wegen hebben we nu definitief beslist: de feestdagen brengen wij thuis door!

We arriveren op 12 december om 17u30 in Zaventem en zijn vier weken ter uwer beschikking :-)

Maar er is meer.... Half januari vertrekt Olivier alleen terug naar Vancouver. Nelle en ik blijven 3 maand langer in België en vertrekken pas begin April terug naar Canada.

Waarom? 

Het is voor Olivier de kans om voluit voor zijn pilotencarrière te gaan. Hij heeft drie maanden tijd om een job te zoeken en de verlenging van ons visum te regelen. We kiezen ervoor om de dingen vooruit te laten gaan. Met een gezin in een mobilhome leven vertraagt elke stap in het proces naar een pilotenjob: studeren terwijl je bureau als keukentafel fungeert is niet evident. Een voltijdse job combineren met solliciteren is moeilijk als je dochter je 's nachts wakker houdt. We hebben een gezellige periode in onze mobilhome achter de rug, maar als we echt iets willen bereiken, zullen we even van 'strategie' moeten veranderen. Wie zich wilt lanceren als piloot, moet tot het uiterste gaan, dat horen we hier elke dag. Dit zal sneller gaan en makkelijker zijn als Olivier niet altijd met z'n gezin moet rekening houden.

Waarom nog? 

Omdat we het belangrijk vinden dat Nelle haar grootouders, nonkels, tantes, meter, peter, ... goed kent. Een sociaal bad zal haar én onszelf heel veel deugd doen. We kijken er naar uit om tijd door te brengen met vrienden en familie

Om de koude wintermaanden te overbruggen. Leven in de mobilhome is 's winters geen probleem, maar met een klein kindje in een warm huis wonen is nog net dat beetje comfortabeler. 

Ikzelf wil de drie maanden gebruiken om onze toekomst verder uit te stippelen: waar gaan we 2014 leven? Hoe plan ik m'n eigen carrière? Wat doen we met ons appartement, inboedel en leven in België, ...? Tijd voor reflectie...

Wat is het grote nadeel?

We gaan elkaar drie maanden heeeeeel erg missen. Een vader zonder kind, een kind zonder vader, een vrouw zonder man, we moeten er geen tekeningetje bij maken... We geloven er rotsvast in dat we dit als gezin zullen overleven, maar beseffen tegelijkertijd dat het even alle hens aan dek zal zijn om ons schip op koers te houden. Dus matrozen, alle steun zal welkom zijn. Het is voor 't goede doel!

En? Wat gaan jullie dan daarna doen? 

Aaargh, stop met die vraag te stellen! Als we het zelf weten, dan bent u de eerste die het hoort! En intussen maakt de vraag ons alleen maar zenuwachtig :-)

Nelle is alvast klaar voor vertrek!

 (We durfden haar nog niet vertellen dat we met het vliegtuig gaan en niet met een mobilhome...)

iPad quiz

Optie 1. Sinds kort word deze blog gesponsord door Apple:

Fout antwoord, haha, dat is wishful thinking...

Optie 2. We zijn verslaafd aan onze Ipad...

Fout antwoord, al lijkt het daar soms een beetje op...

Optie 3. Joost scande foto's in van vroeger en trok onze aandacht:

Juist antwoord. Dit ben ik. Ook toen al sportief, met een voorkeur voor gezond én non stop taterend!

Alles kan beter...

...maar deze gaat toch richting perfectie:

Met dit retro blik ecologisch Nelle-waspoeder loop ik met plezier richting wasmachine!

En nu alles fris gewassen is, zijn we klaar voor een weekje roadtrippen naar het stadje Nelson.

Blauwtje lopen. Of juist niet?

Onzin in de titel. 't Is gewoon een mooie foto: neuzeneuzen voor gevorderden.