Tand 7

'Daar, onderaan, zie je dat blauwe plekje met een wit puntje in?' 'Daar links van die twee tandjes die er al waren?' 'Ja daar. Je kan hem nog niet goed zien, maar met je vinger kan je het nieuwe tandje al wel een beetje voelen'. 'Amai, die Nelle gaat blij zijn met haar nieuwe tanden'. 'Ja, het zal wel zijn, zeker om te kauwen'. 

Eerste woord?

Als je dochter zonder verpinken 'Euhm' nabekt als jij net ervoor 'euhm' mompelde en als ze nadien op aanvraag nogmaals vlotjes 'Euhm' zegt en bovendien de tien minuten daarna nog blijft 'euhmen', geldt dit dan als haar eerste woord?

Of moet je daar toch 'mama' voor rekenen omdat ze denkt dat mama afstamt van 'mmm' en betekent dat je lekker mag gaan eten?

Is de zucht die klinkt als 'oh boy' dan haar eerste engels uitspraak?

Nee hoor, we wachten nog wel even, tot ze vol overtuiging 'Canada' kan uitspreken of 'fietspomp'. 

Houd onze blog maar in de gaten. Je zal zien, dat eerste echte woord wordt een toppertje!

Koffieklets

Onze afwas...

... wat een kleurenpallet: je zou met plezier aan je dagelijks sopje beginnen, niet? (Not!!)

Broodje wordt bakker

Tina corrigeert me als ik mezelf 'Housewive' noem. Ze zegt dat ik geen huiswijf ben maar wel een 'Homemaker'. Dat klinkt mooier en dekt de lading beter. Als thuiswerkende moeder zorg je immers voor een warme thuis voor je gezin. Dat vindt Tina.

Om ons hier 'thuis' te voelen missen we lekker (en betaalbaar) brood. Wat ze hier brood noemen, wordt in België zompige toast genoemd. Wij toasten sinds enkele maanden dat het een lieve lust is, maar blijven toch snakken naar stevig, smaakvol, 'gewoon' brood.

Dus ging deze Homemaker de uitdaging aan en bakte een brood. Behoorlijk spannend want als je je enkele minuten online begeeft, lees je de verschrikkelijkste horrorverhalen. Er kan behoorlijk wat misgaan bij het maken van zo'n brood. Bij mij begon het bij de gist. Die wilde niet gaan leven. Normaal gezien wordt droge gist door het op te lossen in een beetje water en er een activator (bloem, suiker) aan toe te voegen 'actief'. Actieve gist begint de brubbelen. Het lijkt dan alsof je gistpapje zoals zeep begint te schuimen. Mijn gistwater leek niet op zeep. Mijn papje deed niks.

Bij m'n tweede poging was ik een beetje zenuwachtig. Ik wilde niet dat het weer zou mislukken. Gelukkig gebeurde het gistmirakel en begon m'n papje te leven en te schuimen dat het een lieve lust was (incl. gratis stinkluchtje). De rest van het proces lees je in dit recept. Veel geduld en stevige armspieren (of in mijn geval stijve armen de dag nadien) bleken het geheim voor broodsucces. Het resultaat (uuuuuren later) zie je hieronder!

Brood is klaar voor de oven

Gebakken brood, patissier Olivier is onder de indruk

We proeven als het brood nog warm is: mmm, lekker luchtig :-)

Het brood was lekker van smaak. We misten enkel wat zout. Volgende keer beter.  Wie heeft nog tips voor deze volgende keer? Heeft er iemand ervaring met andere zeker-uit-te-proberen meelcombinaties of lekkere toevoegingen?

Studeren

Na de lange administratieve rompslomp is studeren de volgende stap in het proces naar een Canadees vliegbrevet. Olivier moet een theoretisch examen afleggen alvorens hij zijn praktische training (lees: vliegen) kan starten. Het is voornamelijk herhaling van wat hij in België al leerde maar het is lang geleden en de details vergen toch wat herstudie. Bovendien is de wetgeving in Canada net anders en zijn er heel wat processen nieuw. Elke vrije moment wordt daarom zoveel mogelijk gevuld met studeren.

Olivier leest terwijl Nelle notities maakt

Snackske

Easy peasy bananenpraline

U neemt:
Een banaan, in plakjes
Een dikke reep pure chocolade
Een minihandje amandelen in stukjes gesneden

U onderneemt:
Laat de chocolade met een koffielepel olie in een kommetje in de microgolf smelten (een minuut).
Roer de banaan door de chocolade.
Leg de partjes banaan op een stukje bakpapier (neem onderweg zoveel mogelijk chocolade mee).
Strooi de amandelen over de de chocoladen banaantjes.

U wacht:
Leg het bakpapier voorzichtig in de diepvries (eventueel in een schotel in geval van onhandigheid) en laat het geheel bevriezen (wij konden twee uur geduld opbrengen).

U eet:
Geniet :-)

Fietsen

Dit weekend zijn we met z'n drieën gaan fietsen op de dijk met onze nieuwe aanwinsten!

De kleine fiets met grote Olivier en mini-Nelle

Olivier gaat met de fiets werken en moet twee keer een uur fietsen. Dat is geen doen met de verroeste fietsen die hij repareerde voor Tina en Candice. Tweedehands vonden we een interessante deal: twee fietsen voor de prijs van één. En ze bleken nog gloednieuw. Het zijn twee dezelfde raleighfietsen. Ze hebben pakweg 20 jaar in de garage gestaan van een bejaard koppel. De mechaniek is wat verouderd, maar ze werken prima.

Nu hebben we alletwee een fiets. Met een tweedehands fietsstoeltje, drie nieuwe helmen van het witte product van de Canadian Tyre en een hogere zadelpen zijn we klaar voor het echte werk. Om erin te komen fietsen we een stukje langs de dijk tot aan een boerderij waar ze aardbeitjes verkopen. Het is voor Nelle de vuurdoop achterin en ze is tevreden. Met haar helm op kijkt ze liever naar beneden dan haar hoofd te moeten optillen, maar los van dit logistiek mankementje vindt ze het een gans uur prima.

Bij de boerderij wordt duidelijk dat het stilzitten tot energie-overschotten heeft geleid. Als een razende loopt ze door het winkeltje. Er is geen houden aan en we moeten moeite doen om dat ukje met haar zwaaiende armen bij te houden. 

Op de terugweg blijkt de energie toch uitgeput te zijn en valt Nelle warempel in slaap. We vreesden dat de stoel niet comfortabel genoeg zou zijn, maar onze constructie met trui en K-way doet zijn werk. Dat is een opluchting. Nu kunnen we tochtjes plannen die langer duren dan de periode tussen twee dutjes.

En de aardbeien? Die waren heerlijk van smaak. Het fietsen in de zon kostte wel enige tol. Door de warmte waren de aardbeien ietwat verconfituurd bij thuiskomst. Gelukkig hebben we zoals eerder vermeld een nieuwe mixer die de aardbeien wist om te zetten in een heerlijke smoothie. 

Eind goed al goed dus.

(Olivier meldt post partum dat hij zijn vrije dagen tijdelijk fietsloos wil slijten. Alle dagen trappen vinden zijn bovenbenen van het goede teveel. Wij duimen voor een spoedig herstel van de billen en hopen stiekem dat we op korte termijn weer op stap kunnen)

Ja er zijn paarden en pony's bij Pony Pals

Sommigen blijven twijfelen, ziehier zekerheid: :-)

Verse kruiden diepvriezen

Vandaag voor de eerste keer echt geprobeerd. Vanaf nu geen verlepte kruiden meer om weg te gooien. In de toekomst steeds een kleine portie kant-en-klare kruiden in het diepvriesvak. Allemaal dankzij deze diepvriestip uitgetest met verse koriander en verse peterselie: kruiden fijngeknipt in een bodempje water, diepvries in en klaar! Nu alleen nog uitvissen hoe die blokjes uit het antieke schaaltje raken...

Luxebe(e)s(t)je

Wat een sjansaard is die Nelle. Myrtillen kunnen peuzelen tot je mond er blauw van ziet. Ik zie mezelf als kind nog op zoek naar die heerlijke fruitsnoepjes. Elke boswandeling liep ik van struik tot struik in de hoop hier en daar een rijp besje te kunnen strikken. Nelle hoeft ze niet eens te plukken!

Tapijtreiniging

Sinds de aankoop van onze mobilhome wilden we het tapijt een keertje grondig reinigen. Graag met sodakristallen. Beetje natuurlijk (natuurlijk!) en meteen ook geuropslorpend. Jammer genoeg niet te vinden. Weken later vonden we wel een product dat volgens de verpakking alles had om succesvol te zijn: 'keep it green and clean, let George (jawel, incl. knappe poetser) clean it, 100% natural cleaner with lime essential oil, unlike any stain remover you have ever used before!'. Dat laatste klopte alvast want de ervaring is beperkt.

Fase 1: vorige week mochten we Tina haar stofzuiger gebruiken. Het tapijt is eindelijk stofvrij.

 

Alle speelgoed aan de kant, hier wordt gezwoegd!

 

Nelle weet niet waar te kruipen van de schrik (voor de stofzuiger).

 

Nelle heeft een grotere boon voor ons veger en blik. Toegegeven, het heeft babyproporties.

Voor fase 2 was een warme dag nodig. Olivier is een Carwashkenner met tapijtervaring. Hij weet dat voor een schoon tapijt veel warm water is vereist. En een goed poetsproduct. En George natuurlijk, maar die bleek met het warme weer op verlof. Dus schoten de dames in actie. Het koste Nelle slechts enkele minuten om de job te doorgronden. Vol ijver pakte ze de reservevod en begon samen met haar moeder vrolijk te poetsen. Gezellig. Het uitspoelen van de vod gebeurde even ijverig. Moeder besloot nadien dat natte Nelle zich nuttiger zou maken met het 'poetsen' van haar speelgoed.

Nelle klaar voor de actie

 

IJverige Nelle. Ik zweer het je, dit is geen geplande kinderarbeid.

Het was 100% haar eigen idee. We stonden zelf versteld van onze copycat.

Slot van het liedje: Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding. Echt wonderen wisten het superpoetsmiddel en onze superpoetsvrouwen niet te verrichten, maar wij genieten toch van ons propere tapijt. En de mobilhome is nu officieel klaar voor zijn gasten! :-)

Post-verjaardag verjaardagspost

We hebben genoten van Nelle haar lange verjaardag. Weken op voorhand testten we lekkere taartjes uit. Weken nadien kregen we nog verjaardagspost. Heerlijk.

Bij elke postbedeling staan we op de uitkijk. Elk postpakket en kaartje wordt een hoogtepunt in onze dag. Toegegeven, als ouders waren we misschien net iets te betrokken en enthousiast :-).

Nelle begint meteen te lezen in een van de boekjes die ze cadeau krijgt.

Nelle geniet van alle cadeaus. Met een grote glimlach opent ze elk pakje. 

Het enthousiasme van haar ouders werkt aanstekelijk.

Merci allemaal, jullie waren geweldig!

Televisie

Televisie, wat is dat?! Nelle is onder de indruk.

Raw Food Chocomousse en andere gezonde desserten

Onze Raw Food fetisj begint met Nelle haar verjaardag. We willen graag een lekker en tegelijk gezonde verjaardagstaart maken. Omdat onze oven niet werkt (dat dachten wij, later bleken we enkel een gebruiksaanwijzing te missen) was 'rauw' een extra voordeel. En Raw Food betekent dat je zonder melkbereidingen en suiker werkt. Dat vinden we voor onszelf, maar vooral voor Nelle een grote plus.

Als voorbereiding op Nelle haar verjaardagsfeest maken we de Chocolate Fudge Cake. Die vinden we een succes. Niet helemaal te vergelijken met een all-the-way suikerbom maar voor gezond toch erg lekker. Hij ziet er ook geweldig uit. En dus volledig 'rauw'. Er komt  geen koken of bakken aan te pas. Tenzij je onze oververhitte mixer meerekent. Je hebt in feite een supersonische mixer nodig om deze desserten te prepareren. Onze cheap-ass mixer van de Superstore geeft het na recept 3 op. Dju toch. 

 

Chocomousse staat als tweede op ons verlanglijstje. De foto bij het recept ziet er lekker uit en het recept zelf is supereenvoudig: alle ingrediënten (dadels, avocado's, amandelmelk, amandelboter, cacao poeder en agave) stevig mixen en klaar! We zijn enthousiast. Dit is smeuïg en smakelijk! Als we in ons enthousiasme ook een portie aan Tina geven, worden we met onze voeten terug op de grond gezet: dit is niet te vergelijken met echte chocomousse. Ze vindt het niet te eten en beschouwt ons vanaf nu als hippies die kiezen voor healthy en oneetbaar.

Op Nelle haar verjaardag hebben we iets recht te zetten en kiezen we voor zekerheid. We maken echte Belgische chocomousse met belachelijk veel eieren en zoete chocolade vol suiker. Bedankt Piet, je hebt onze reputatie gered. En toegegeven, het heeft ons ook gesmaakt.

Voor Nelle maken we Raw Food Raspberry Mango Tart. Die is heerlijk van smaak. Nelle is er ook gek op. Helaas geeft de mixer het na de helft van het deeg op en is het resultaat een brokkenpap. We hebben het met onze nieuwe mixer (om te antwoorden op de onvermijdelijke vraag van elke minimalist, 'ja, de aankoop van mixer nummer 2 heeft elke dag toegevoegde waarde met ons pap etend monstertje'), we hebben het met die nieuwe mixer dus... nog niet aangedurfd om hem een keer volgens de boekjes klaar te maken. Toch een aanrader, zelfs als 'pap'.

We vinden een tweede recept voor Raw Food Chocomousse. Als echte volhouders proberen we deze mousse op basis van Chiazaadjes. Deze zaadjes hebben de miraculeuze eigenschap om een een soort gelei te vormen wanneer je ze in vocht laat weken. Je blijft de pitjes wel proeven, maar ze zijn niet meer hard en binden zich tot een soort pudding. Ingenieus maar niet lekker. De stevia smaakt te sterk door en de Chia zaadjes geven het dessert een kaviaarachtige textuur die niet eens lijkt op het smeuïge eiwit van een echte chocolademousse. Dessert af dus. Gelukkig scoort dit recept wel 's morgens.Voeg een banaan en een handvol zwarte besjes toe en je kan smullen van een heerlijk ontbijt! Een echte aanrader voor wie eens wat anders wil als ontbijt. Het is ook enkele dagen houdbaar in de koelkast.

Lang leve Raw Food. 

Nu we onze oven terug aan de praat krijgen, gaan we af en toe koekjes bakken. Zonder suiker natuurlijk. Dat houden we nog wel even vol nu we ver weg wonen van moeders met hun onweerstaanbare lekkernijen en Bomma's die de lekkerste desserten aanslepen. Maar stiekem wel gebakken.

American cookies zonder suiker of boter

Gisteren maakte Olivier koekjes met wat we in huis hadden. Ik had zin in American Cookies, dus we zochten naar een recept dat daar op leek. Het resultaat was echt lekker, dus willen we het graag met jullie delen:

Verwarm de oven voor op 180°C.

Meng alle droge ingrediënten:

1 cup havermoutvlokken

1 cup volkoren bloem

1 cup rozijnen

2 tl stevia poeder (pas op, je hebt snel teveel, voeg liever op het einde nog wat extra toe als het niet zoet genoeg is)

1 el kaneel 

Meng alle natte ingrediënten:

1 cup kokosolie (voeg nog iets meer toe als je deeg te droog is)

3 el ahornsiroop 

1 ei

1 el vanille-extract (kan ook met vanillestokje natuurlijk)

Meng de natte en droge mix en voeg nog toe:

30 gram chocolade in brokjes gehakt. Wij gebruikten chocolade van 100% cacao zonder suiker, maar die met 70% lijkt een lekkerder alternatief).

Vorm koekjes op een bakplaat (vet in met kokosolie) en bak 12 minuten.

Et voilà:

Ps: is de kwaliteit van de foto's via onze iPad te doen?

Wc-papier

Vanmorgen werd een nieuwe rol wc-papier opgezet. Vanmiddag had Nelle 2 minuten vrij spel.

Nu ziet onze rol er zo uit:

Ervaring leert dat je een volledige rol niet meer netjes opgerold krijgt. 

(Onze iPad excuseert zich voor mogelijk slechte tussen-de-soep-en-de-patatten-beeldkwaliteit)

Boodschappen

Donderdag is onze vaste shoppingdag. Dan rijden we met onze mobilhome naar de Superstore om boodschappen te doen en maken we de mobilhome klaar voor een nieuwe week. We dumpen ons afvalwater en vullen onze tank met vers water. Met Nelle als afleider en de gigantische superstore (what's in a name!) als werkterrein zijn we steeds enkele uren zoet. Daarom vertrekken we vandaag op tijd en rijden vol goede moed naar ons wekelijks uitje. Daar aangekomen realiseren we ons dat we 10 minuten later aan de andere kant van de stad Delta verwacht worden voor Nelle haar vaccinaties. Vergeten! We bellen 10 minuten voor de afspraak om het bezoek te annuleren. De vriendelijke dame wil onze afspraak gelukkig verzetten. Een half uur later zijn we alsnog welkom. Daar gaat onze rustige voormiddag!

Op kruissnelheid (als een motorhome die al heeft) sjezen we naar the public health center.  Daar komen we in een kopie van de Kind en Gezin-wachtruimte terecht. Een vriendelijke vrijwilliger meet en weegt Nelle. Het reuzekind past nu op de lijn 'gemiddeld' qua afmetingen. Ondertussen worden de Belgische vaccinaties nagekeken en gedeeltelijk 'invalid' verklaard. Wat een geluk dat we in Canada zijn en Nelle vanaf nu de juiste vaccinaties krijgt... Het zijn er meteen 4! Eentje in de linkerarm, twee in de rechterarm en een erg pijnlijke in de bil. Ik versta plots waarom ze bellenblaas en draagbare telefoons nodig hebben! Gelukkig komt Nelle er met de schrik en een beetje koorts vanaf.

Klaar voor de eerste prik. Houtgreep vereist

Even bekomen na de eerste prikken

Terug in de wachtzaal prijst de bejaarde vrijwilligster ons voor ons goede humeur: 'you are such a happy couple! What did you do to be so happy?'. Ze vervolgt met de vraag of we misschien Christenen zijn. Dat zou volgens haar veel verklaren. Met een glimlach verlaten we de kliniek en trekken opnieuw richting Superstore.

Twee uur duurt ons bezoek aan de Superstore gemiddeld. De eerste weken dachten we dat het lag aan onze slechte organisatie (lees: Linske loopt als een kip zonder kop door de winkel en kan maar niet beslissen wat ze wil kopen. Klinkt herkenbaar). De organisatie werd opgevoerd en nu wordt de winkel enkel betreden met een duidelijk lijstje in de hand. Per afdeling kennen we onze behoeften en kunnen we efficiënt en snel ons karretje vullen. Vergeet het! 

Het is ons ondertussen duidelijk geworden dat voornamelijk Nelle voor oponthoud zorgt: karretje in, karretje uit, zelf stappen, zelf rekken uitladen, standaard de verkeerde richting uit kruipen en ga zo maar verder. Olivier raakt het zo beu dat hij over gaat tot foute maatregelen. Hij leerde Nelle hoe ze gedroogd fruit uit de bakken met bulkgoederen moet grabbelen in de hoop dat ze twee minuten in dezelfde rayon blijft:

Oorzaak nummer twee is de gigantische winkel. Ze hebben er alles. Dat is een groot voordeel, maar je moet er wel eindeloos veel kilometers voor afleggen. Gelukkig weten we alles stilaan liggen, nu we al een paar weken op dezelfde plek staan, en kunnen we alsmaar efficiënter tewerk gaan. Desalniettemin zijn alle snelheids-verbeterende-winkel-tips nog steeds welkom!

Voor Fruit en groenten trekken we naar de Fruiticana, een Indische keten in India-town waar opvallend veel Indiërs rondlopen. Gelukkig hanteren ze er ook Indische prijzen en is de kwaliteit goed (ook typisch Indisch?). Wie beweert dat groenten en fruit duur zijn moet zijn rekening maar eens nakijken. Slechts 1/8e van ons budget wordt in de Fruiticana uitgegeven. En we laden er ons mandje helemaal vol!

Op een drafje gaan we nadien nog dumpen. Jammer genoeg voor de laatste keer bij Husky. De keten sluit zijn tankstation bij ons in de buurt. We hopen dat Olivier binnenkort bij Canadream mag gaan dumpen.

Job!

Nu Olivier na weken wachten zijn medische keuring en papieren rond heeft, mag hij aan z'n pilotentraining beginnen. Opnieuw wachten op een trainer met tijd en een vrij vliegtuig. We zijn nog enkele weken zoet. Maar met goed geluk kan eind juni de opleiding afgerond worden en heeft Olivier z'n Canadees brevet in handen. Hiermee kan hij dan een job als piloot gaan zoeken.

Ondertussen begint Olivier vanaf maandag parttime te werken. Hij is aangenomen bij Canadream! Dit is een bedrijf dat Mobilhomes verhuurt. Ze zochten een meertalige Guest Experience Representative. In het Nederlands betekent dit dat hij huurders zal voorbereiden voor ze vertrekken met de camper en allerlei administratieve taken zal uitvoeren. Ze vonden een mobilhomebewoner blijkbaar wel aantrekkelijk. 

Voor de toezegging moest Olivier referenties doorgeven aan de ietwat gekke dame van HR. Olivier gaf twee referenties uit België door. Om een aanspreekpunt in Canada te hebben, gaf hij daarnaast de gegevens van Tina, de bazin van Pony Pals. Tina vertelde ons dat ze de gebrekkig Engels sprekende dame van Canadream vanmiddag aan de lijn had gehad. Ze vroeg niet naar Tina. Wel was ze op zoek naar 'Pony' van 'Pony Pals'. Wij komen al een uurtje niet meer bij. Kapotlachen. 

Ps: en vanmorgen slaagde Olivier voor zijn praktisch examen voor z'n Canadees rijbewijs!!