Nelle heeft niet eens in de gaten dat de afmetingen van ons huis beperkt zijn. Vanuit haar standpunt zijn er overal hoekjes en kantjes waar ze zich kan amuseren. In mijn ogen zien deze speelhoekjes er niet altijd even comfortabel uit, maar wie ben ik om peuterkeuzes te beoordelen?
Ben je op zoek naar Nelle, dan kun je haar op deze plekjes bijna altijd vinden:
De wasbak van onze keuken grenst aan de zetel van ons 'salon'. Als ik kook of afwas houdt Nelle me gezelschap vanop de bank. Ze staat recht op het zitgedeelte en kan van daar alles wat er in de keuken gebeurt goed zien. Tijdens de afwas keurt Nelle (ehum, speelt Nelle met) alle natte stukken. Dat is gezellig, maar soms ook vermoeiend. Bij het afdrogen kan ik alle potje terug op, naast en achter de zetel gaan opvissen.
De laatste tijd is de afwas voor Nelle al een goede leerschool geweest. Ze is al weken bezig om de juiste deksels voor de juiste potjes en flesjes te vinden. Ondertussen weet ze perfect wat waar op hoort. Ze probeert nu om de vier stukken van haar drinkbeker in elkaar te krijgen. Ik ben benieuwd wanneer ze dat onder de knie krijgt.
In een mobilhome raak je elkaar niet zo makkelijk kwijt. Af en toe gebeurt het toch dat we ons afvragen waar Nelle uithangt. Onder de tafel is dan de eerste plaats om te zoeken. Tussen de twee zetels onder het tafelblad is een verhoogje waar Nelle oefent om te zitten en weer recht te staan. Amusement verzekerd. Ik vraag me soms af of ze het niet beu wordt dat ze bij het rechtstaan steeds haar hoofd stoot (ja, echt, elke keer, een ezel is er niks bij).
Nelle weet heel goed dat ze niet onder de bestuurderszetel mag spelen. Er zijn teveel losse draden, koppelingen en knopjes waar ze niet aan mag komen. Niet verrassend dus dat dit één van Nelle haar favoriete plekjes is...
Als je de tijd uitrekent die Nelle hangend aan ons raam doorbrengt, dan zou je denken dat ze binnenkort verandert in een bejaarde of een sanseveria. Ze doet niks liever dan kijken naar wat er op de manege allemaal gebeurt. Het liefst van al zou ze de hele dag op de uitkijk staan om haar favoriete honden te spotten. Turbo krijgt ze nog nog niet gezegd maar 'Minnie' is voor iedereen herkenbaar. Daarstraks zei ze warempel 'buiten' toen ik voor de zoveelste keer uitlegde dat Minnie buiten rondloopt. Ik ben benieuwd of dat nieuwe woord een blijver wordt in haar woordenschat die tot nu toe beperkt bleef tot ja, nee, mama (mmm lekker eten...), papapapa, Minnie en iets dat op 'douche' lijkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten